του Νίκου Αλμπανόπουλου
Προ έτους περίπου (Μάιος 2024) είχαμε έντονα εναντιωθεί εντός του Δημοτικού Συμβουλίου, στην πρόθεση της δημοτικής αρχής να εκχωρήσει σε ιδιώτη με 15ετές χρησιδάνειο, περιουσιακό στοιχείο του Βιομηχανικού Μουσείου Ερμούπολης (μια πολύτιμη κλωστοϋφαντουργική μηχανή του 1910). Πρώτα απ’ όλα βέβαια, γιατί αρχή μας είναι να επιδιώκουμε να μεγαλώνει, όχι να μικραίνει ο δημόσιος χώρος, με την ευρεία του έννοια. Αλλά και με επιχειρήματα τα οποία είχα αναπτύξει στο δημοτικό συμβούλιο και παραθέτω συνοπτικά στο πρώτο σχόλιο. Την αντίθεσή τους στην παραχώρηση είχαν εκφράσει εγγράφως πολλοί άνθρωποι με ισχυρούς δεσμούς με το Μουσείο μας: οι πανεπιστημιακοί Χρήστος Λούκος, Νίκος Μπελαβίλας και Χριστίνα Αγριαντώνη, ο επίσης πανεπιστημιακός Μιχάλης Πατέρας (μέλος του ΔΣ των Φίλων του Μουσείου επί σειρά ετών και διαχρονικός υποστηρικτής του Μουσείου) η βιομηχανική αρχαιολόγος Μαρία Μαυροειδή και άλλοι.
Τελικώς, παρά την υπερψήφιση της παραχώρησης του μηχανήματος αποκλειστικά από την πλειοψηφία, αυτή δεν προχώρησε.
Η χειρότερη στιγμή της συνεδρίασης ήταν (κατά τη γνώμη μου) όταν μέλη της δημοτικής πλειοψηφίας έδειχναν φωτογραφίες της μηχανής αποθηκευμένης σε κακή κατάσταση, για να υποστηριχθεί η ανάγκη να τη φροντίσει (και κατόπιν να την κρατήσει για 15 έτη…) ιδιώτης. Η χειρότερη για δύο λόγους: πρώτον γιατί ο ίδιος ο δήμος ήταν αρμόδιος για τη φροντίδα της αυτά τα χρόνια και δεύτερον, γιατί έτσι δυσφημούνταν η δυνατότητα του δημοσίου να επιμεληθεί και προστατεύσει παρόμοια μουσειακά αντικείμενα. Θαρρείς και δεν είναι δημόσια τα σημαντικότερα ελληνικά μουσεία σήμερα.
Για αυτό, με μεγάλη χαρά αυτές τις μέρες είδαμε τη μηχανή λαμπερή και αποκαταστημένη έπειτα από την προσεκτική εργασία 8 ειδικών από το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, που αφοσιώθηκαν επί 15 μέρες στη μηχανή, με τεχνική γνώση και επιμονή, κάτω από δύσκολες μάλιστα καιρικές συνθήκες -δεν βοηθούσε ο καύσωνας!
Όπως είχε υποσχεθεί, προκειμένου να μην καταλήξει σε ιδιωτικό χώρο η μηχανή, την εκτεταμένη συντήρηση και ανάδειξη χρηματοδότησε ο Μιχάλης Γ. Πατέρας, ενώ συνέβαλε τελικώς και ο δήμος μας. Και μπράβο του. Συνεπώς, και η μηχανή αποκατεστημένη, και στη διάθεση του δήμου και του Βιομηχανικού μας Μουσείου. Μια μικρή αλλά σημαντική νίκη για το νησί και τη δημόσια περιουσία που είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να προστατεύουμε και να επαυξάνουμε.
Συγχαρητήρια και ευχαριστίες σε όσους συνέβαλαν: στο Σύλλογο Φίλων του Βιομηχανικού Μουσείου που κινητοποιήθηκε, στον κ. Μιχάλη Πατέρα, στους ανθρώπους του ΠΑΔΑ για την επιστημονική τους δουλειά.
Εμείς οι υπόλοιποι, να επισκεφθούμε ως το Σεπτέμβρη το πανελλήνιας εμβέλειας Βιομηχανικό μας Μουσείο, για να απολαύσουμε, πέραν της μόνιμης συλλογής, την πρωτότυπη έκθεση αφιερωμένη στις συριανές μοδίστρες!
Comments are closed