Του Νίκου Αλμπανόπουλου

Πώς μοιράζεις δημοτικούς πόρους 25.000 € σε τοπικούς αθλητικούς συλλόγους και σωματεία, αν θες να είσαι στοιχειωδώς αποτελεσματικός και δίκαιος;
Καλείς την αρμόδια Επιτροπή Αθλητισμού, που το ίδιο το δημοτικό συμβούλιο έχει συστήσει, να κάνει εισήγηση λαμβάνοντας υπόψη ορατά αντικειμενικά κριτήρια (όπως δραστηριότητα το παρελθόν έτος, μέλη, ωφελούμενοι, έξοδα λειτουργίας, ανάγκες εξοπλισμού και άλλα). Λαμβάνεις υπόψη αν θες και άλλα κριτήρια, με πιο κοινωνική διάσταση, πχ. αν οι ωφελούμενοι είναι κυρίως νέοι ή συμπολίτες με αναπηρία. Κάνοντας όλα αυτά, δεν είσαι μόνο αποτελεσματικός. Είσαι επίσης διαφανής στη λειτουργία σου: σε μια διαδικασία που είναι πιθανό να προκαλέσει δυσαρέσκεια για «αδικίες», με τα κριτήρια και την απόφαση μιας επιτροπής θωρακίζεις και προστατεύεις και εσένα και το δήμο.

Τίποτα από τα παραπάνω δεν συνέβη χτες στη Δημοτική Επιτροπή που αποφάσισε την κατανομή. Παραθέτω στο πρώτο σχόλιο το ρεπορτάζ της Κοινής Γνώμης, καθώς καταγράφει καλά όσα έγιναν και ειπώθηκαν. Σημειωτέον, τελευταία στιγμή διανεμήθηκαν άλλα 10.000€ (σύνολο 25+10=35) με μια απλή προφορική ανακοίνωση των τελικών ποσών! Έπρεπε να τα σημειώνουμε με το χέρι! Βεβαίως, δεν λέω, μπορεί να λειτουργεί έτσι ένας ιδιώτης χορηγός, που μοιράζει τα δικά του χρήματα. Αλλά ένας δήμος;

Τελευταίο: Δεν αρκεί να παραδέχεσαι ότι η διαδικασία έπρεπε να είναι διαφορετική, όπως έκαναν κάποια μέλη της πλειοψηφίας χτες. Στην πολιτική τα λόγια οφείλουν να έχουν συνέπειες. Δεν αρκεί να λες ότι κάτι έπρεπε να γίνει καλύτερα, πρέπει και να αναλαμβάνεις την ευθύνη που δεν συνέβη αυτό. Και πρέπει κατόπιν να μην υπερψηφίζεις την απόφαση, ζητώντας -το λιγότερο- να επανέλθει γρήγορα με σωστό τρόπο. Πολλές φορές ως τώρα, οι δημοτικοί σύμβουλοι της πλειοψηφίας έχουν ψηφίσει κάτι καταφανώς λανθασμένο, από «παραταξιακή νομιμοφροσύνη». Ίσως πρέπει να θυμόμαστε όλοι ως αιρετοί, ότι η πρώτη μας υποχρέωση με την εκλογή μας, είναι απέναντι στο λαό και τη Δημοκρατία, όχι στην παράταξη.

Ισχύει;